کاهش شدید تنوع ژنتیکی گونه‌های حیات وحش در دهه ۴۰ و ۵۰
تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۸۸۳۳۲
معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست درخصوص حفاظت از حیات وحش در دوران پیش از انقلاب گفت: در دهه ۴۰ و ۵۰ شکار زیادی از انواع اتفاق افتاد و بخش زیادی از تنوع ژنی جمعیت این گونه‌ها را طی این دو دهه از دست دادیم.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، حسن اکبری معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست درخصوص حفاظت از حیات وحش در دوران پس از انقلاب اسلامی اظهار کرد: تقریباً از اواسط دهه ۳۰ سلاح‌های پیشرفته، جیپ‌ها و موتور‌های بیابان‌رو پیدا می‌شوند و از همان زمان تعداد زیادی از گونه‌های دشتی ما شکار شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: این گونه‌ها در دشت‌ها زندگی می‌کردند و بیشتر در دسترس بودند و همین باعث می‌شود که بخش زیادی از آنها در همان سال‌ها شکار بشوند.
معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست درباره جلوگیری از شکار در این سال‌ها توضیح داد: اگرچه سازمان شکاربانی و نظارت بر صید تاسیس شده بود، اما میزان حضور این سازمان در کشور به گونه‌ای نبوده است که بتواند اقدامات پیشگیرانه و موثری را برای این زیستگاه‌ها انجام بدهد و تنها به صورت محدود برخی زیستگاه‌ها و مناطق خاص که شکارگاه‌های مخصوص بودند، حفاظت می‌شدند.
اکبری بیان کرد: این در حالی است که بعد از انقلاب موضوع حفاظت محدود به این مناطق خاص که شکارگاه‌های معروف بودند نشد و ما شاهد هستیم که در تمام استان‌های ما تعداد قابل توجهی مناطق حفاظت شده داریم و توزیع مناسبی هم در کشور دارند به گونه‌ای که هم از اکوسیستم‌های خشک و کویری و بیابانی و هم مناطق کوهستانی و جنگلی را در شبکه مناطق حفاظت شده‌مان داریم و این گستردگی مناطق حفاظت شده و توزیع مناسب آنها باعث می‌شود بتوانیم گونه‌های زیستی خود را بهتر حفظ کنیم.
وی تأکید کرد: بنابراین برعکس دوران قبل از انقلاب که بخش عمده‌ای از تنوع ژنی گونه‌های برجسته‌مان را در زیستگاه دشتی از دست دادیم، پس از انقلاب این توزیع مناطق حفاظت شده در کل استانها باعث شد تا شیب کاهش تنوع ژنتیکی به شدت کاهش پیدا کند و به تدریج در برخی از مناطق شاهد تقویت جمعیت‌ها باشیم.
معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه گفت: این کاهش شدیدی که در جمعیت گونه‌های دشتی مثل آهو و جبیر در همان سال‌ها اتفاق افتاد، در خصوص گونه‌های کوهزی ما مانند قوچ ومیچ و کل و بز نیز اتفاق افتاد و همه این‌ها باعث شد تا جمعیت گوشتخواران ما هم با یک تاخیر زمانی دچار کاهش جدی جمعیت بشوند.
اکبری توضیح داد: به عنوان مثال وقتی گونه‌ای مانند یوزپلنگ که وابستگی زیادی به گونه‌های دشتی مانند آهو و جبیر دارد عمده طعمه‌های خودش را در آن زمان از دست داد به شدت جمعیت آن رو به کاهش رفت، به گونه‌ای که تمام تلاش‌هایی که بعد از انقلاب و مخصوصاً ظرف دو دهه اخیر برای نجات یوز انجام شده است به دلیل اینکه ما جمعیت‌های پایه را در زیستگاه پایه از دست داده بودیم، عملاً آن نتایج بهینه‌ای که مورد انتظار بود به دست نیامد.
وی اضافه کرد: بنابراین می‌توان گفت که حلقه‌های زنجیره غذایی ما در طبیعت به واسطه تغییرات اساسی که بعد از پیدایش سلاح‌های شکاری و توسعه آنها در دهه ۳۰ و ۴۰ و ۵۰ اتفاق افتاد کار ما را بسیار دشوار کرد.
معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست اضافه کرد: نکته مهم دیگر این است که قبل از انقلاب دو مورد تلاش برای احیای گونه‌ها ثبت شده است که یکی برای گورخر بود که از توران زنده‌گیری شد و در خوش ییلاق رهاسازی شد که ناموفق بود و منجر به نجات این گونه نشد. یک مورد هم مربوط به گوزن زرد ایرانی بود که در دشت ناز ساری تکثیر شد که موفق بود.
اکبری ادامه داد: این در حالیست که پس از انقلاب تعداد زیادی طرح برای احیای گونه‌های از جمله گوزن زرد ایرانی، آهو، قوچ، میش و گورخر انجام شده و الان در مورد گوزن زرد ایرانی در بسیاری از استانها ما سایت‌های تکثیر را داریم. در مورد گورخر نیز در بسیاری از استانها تکثیر صورت گرفته و دو مورد نیز رهاسازی به طبیعت در پارک ملی کویر و در سه نقطه در استان یزد انجام شده است. آهو نیز در بسیاری از زیستگاه‌ها تکثیر شد و امسال آهو را به دشت مغان برگردانیم که کاملاً موفق بود
وی در پایان خاطرنشان کرد: در مجموع پروژه‌های متعدد تکثیر و احیای گونه‌ها را پس از انقلاب داشتیم که بخش قابل توجهی از آنها موفق بوده است و منجر به این شده که ما گونه را در زیستگاه ثابت خودش احیا کنیم و یا اینکه حداقل جمعیت پایه‌ای از آن را در شرایط اسارت داشته باشیم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: تنوع زیستی حیات وحش معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست مناطق حفاظت شده پس از انقلاب اتفاق افتاد گونه ها استان ها گونه ای ۴۰ و ۵۰
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۸۸۳۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پایان زمستان‌گذرانی ۲۰۰هزار پرنده مهاجر مازندران
به گزارش تابناک، «کورس ربیعی» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری تسنیم با بیان اینکه ماه اردیبهشت زمان مناسبی برای ورود پرندگان تابستان‌گذران است، گفت: پرستوهای دریایی، چلچله‌ها، حواصیل‌ها، زنبورخوارها، و گلاریول‌های بال‌سرخ به‌همراه حدود 60 نوع دیگر از پرنده‌ها که شاید جمعیت آنها به یک میلیون بال برسد، با گرم‌شدن هوا خود را به محیط‌های طبیعی مازندران می‌رسانند.
وی تصریح کرد: این پرندگان در واقع برای تغذیه نیامده‌اند بلکه زمان آشیانه‌سازی و زادآوری آنهاست، لذا نیاز است گردشگران و طبیعت‌دوستان که به دل طبیعت می‌زنند؛ مراقب باشند آرامش آنها را بر هم نزنند.
ربیعی یادآور شد: زایش تنوع جانوری چون گوزن‌ها و شوکاها نیز در این فصل است و آنها برای تولیدمثل نیاز به آرامش دارند.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش استان مازندران با اعلام اینکه روز گذشته، شنبه، بازدید میدانی از میانکاله داشته و یک بال قو و فلامینگو را دیده است، گفت: گرچه با آغاز نشانه‌های سپری‌شدن زمستان، پرنده‌های زمستانه نیز مهاجرت به زیستگاه‌های اصلی را از سر می‌گیرند اما تالاب‌های مازندران در طول سال، میزبان پرنده‌های مختلفی است.
وی تصریح کرد: آب‌بندان‌ها، تالاب‌ها و محیط طبیعی مازندران مسیرهای چندگانه مهاجرتی است؛ هم مقصد است و هم محل گذار و استراحت و هم محل جابه‌جایی پرندگان؛ در واقع این موجودات زیبا در این توقفگاه‌ها، هم زیست دارند و هم آشیانه‌گذاری و تولیدمثل، اما مانند قوها و فلامینگوها نهایتاً به مبدأ بازمی‌گردند.
ربیعی با بیان اینکه جمعیت قابل‌توجهی از پرندگان تابستان‌گذران از جمله گلاریول‌های بال‌سرخ عاشق زمین‌های تالابی هستند، گفت: منبع غذایی خوبی برای آنها به‌ویژه حشرات در این نوع مناطق وجود دارد.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش مازندران با اشاره به پایش‌های انجام‌شده در اوج حضور پرندگان زمستان‌گذران، نتیجه این سرشماری را ورود 200 هزار بال پرنده زمستان‌گذران به محیط‌های طبیعی استان اعلام کرد که نسبت به سال گذشته چندان تفاوتی نداشته است.
وی گفت: نیمی از این تعداد پرنده، در پناهگاه حیات وحش میانکاله به‌دلیل تنوع محیطی بالا، زمستان‌گذرانی داشتند.
بین 850 تا 900 تالاب در مازندران وجود دارد که تالاب‌های میانکاله، ازباران، سرخ‌رود، و لپو معمولاً بیشتر از دیگر تالاب‌ها در فصول مختلف سال، نشانه‌های روشنی از زیستمندی پرندگان مهاجر و بومی را به‌همراه دارند.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور